Η υπ’ αριθμ. 213/1965 απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελεί σημείο σταθμό για την προβληματική γύρω από την κατάχρηση της πληρεξουσιότητα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση γίνονται δεκτά τα παρακάτω: «Εκ των συνδυασμένων άρθρων 200, 216, 218, 223, 281 ΑΚ προκύπτει ότι ο αντιπρόσωπος οφείλει να κάμη χρήσιν της πληρεξουσιότητός του συμφώνως προς την […]
Από τις διατάξεις των άρθρων 1825, 1829, 1839, 1840 και 1843 ΑΚ προκύπτει ότι ο διαθέτης με διάταξη τελευταίας βουλήσεως μπορεί να στερήσει και τον κατιόντα του από το δικαίωμα της νόμιμης μοίρας, για κάποιον από τους περιοριστικά αναφερόμενους στο άρθρο 1840 ΑΚ λόγους. Έτσι για να είναι έγκυρη η αποκλήρωση και να επιφέρει το […]
Από τη διάταξη του άρθρου 754 παρ. 1 ΑΚ, η οποία εφαρμόζεται και επί προσωπικής εταιρίας που έχει νομική προσωπικότητα, όπως είναι η ομόρρυθμη εμπορική εταιρεία, σε συνδυασμό προς τα άρθρα 718 και 303 του ίδιου κώδικα, συνάγεται σαφώς ότι ο διαχειριστής εταίρος της ομόρρυθμης εμπορικής εταιρείας οφείλει να δώσει λογαριασμό προς τους λοιπούς μη […]
Από τις διατάξεις των άρθρων 713, 714, 200, 211, 216, 218, 223, 281 και 288 ΑΚ προκύπτει ότι τόσο η υπέρβαση των ορίων της εντολής όσο και η κατάχρηση εκείνων της πληρεξουσιότητας, που μπορεί να αλληλοπροσδιορίζονται όταν υποκείμενη αιτία της δεύτερης είναι η πρώτη, υπάρχει και στην περίπτωση κατά την οποία ο εντολοδόχος ενεργεί κατά […]
Σχετικά με την αγωγή διανομής, σκόπιμο κρίνεται να γίνεται προσπάθεια εξωδικαστικής διανομής με στόχο την εκούσια διανομή αν είναι εφικτή. Στη δικαστική διανομή ισχύει η αρχή του διαιρετού των εμπράγματων δικαιωμάτων της υποθήκης, του ενεχύρου και της επικαρπίας. Με την τελεσιδικία της απόφασης που διατάσσει τη διανομή, τα δικαιώματα αυτά περιορίζονται στα διαιρεμένα τμήματα του […]
Η απόφαση, που περατώνει τη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων έχει οριστικότητα γι` αυτό και δεν ανακαλείται ούτε μεταρρυθμίζεται ελεύθερα. Η απόφαση ειδικά που απορρίπτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, όχι μόνο δεν προσβάλλεται με ένδικα μέσα (άρθρο 699 ΚΠολΔ. με την εξαίρεση του άρθρου 734 § 3 ΚΠολΔ), αλλά αποκλείεται για οποιοδήποτε λόγο και η ανάκληση ή […]
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1825, 1827 και 1829 ΑΚ συνάγεται ότι, σε περίπτωση που υφίσταται κληρονομικό δικαίωμα από διαθήκη, εκείνος που έχει δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομιά δεν δεσμεύεται από το περιεχόμενο της διαθήκης, κατά το μέρος που με αυτό αποκλείεται, περιορίζεται ή επιβαρύνεται η δική του νόμιμη μοίρα. Ο μεριδούχος μπορεί […]
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 2 και 3 Ν. 5638/1932 περί καταθέσεως σε κοινό λογαριασμό ορίζεται, αντιστοίχως, ότι “επί των καταθέσεων τούτων δύναται να τεθή προσθέτως ο όρος, ότι, άμα τω θανάτω οιουδήποτε των δικαιούχων, η κατάθεσις και ο εκ ταύτης λογαριασμός περιέρχεται αυτοδικαίως εις τους λοιπούς επιζώντας, μέχρι του τελευταίου τούτων” και […]
Κατά τη διάταξη του άρθρου 69 ΑΚ, ορίζεται ότι: «Αν λείπουν τα πρόσωπα που απαιτούνται για τη διοίκηση του νομικού προσώπου, ή, αν τα συμφέροντά τους συγκρούονται προς εκείνα του νομικού προσώπου, ο Πρόεδρος των Πρωτοδικών διορίζει προσωρινή διοίκηση ύστερα από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον». Η διάταξη αυτή, όπως προκύπτει από τη γενικότητα της […]
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθ. 1956, 1957, 1959 και 1961 παρ. 1 ΑΚ, και των άρθ. 744, 759, 819 και 820 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το Δικαστήριο της κληρονομιάς, ύστερα από αίτηση του κληρονόμου, που πρέπει να περιέχει και τα αναφερόμενα στο άρθρο 1957 ΑΚ στοιχεία, παρέχει σε αυτόν κληρονομητήριο, το οποίο βεβαιώνει το […]