Η απόφαση, που περατώνει τη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων έχει οριστικότητα γι` αυτό και δεν ανακαλείται ούτε μεταρρυθμίζεται ελεύθερα. Η απόφαση ειδικά που απορρίπτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, όχι μόνο δεν προσβάλλεται με ένδικα μέσα (άρθρο 699 ΚΠολΔ. με την εξαίρεση του άρθρου 734 § 3 ΚΠολΔ), αλλά αποκλείεται για οποιοδήποτε λόγο και η ανάκληση ή μεταρρύθμιση της. Έτσι από την απόφαση αυτή απορρέει δεδικασμένο που μπορεί να θεωρηθεί οιονεί οριστικό («προσωρινό δεδικασμένο») και αφορά στο κρίσιμο δικονομικό και ουσιαστικό ζήτημα, δηλαδή τη δεσμευτική διάγνωση ως προς την ανυπαρξία διαπλαστικού (δικονομικού) δικαιώματος του αιτούντος για προσωρινή δικαστική προστασία, που αποτέλεσε και το αντικείμενο της σχετικής δίκης (Κονδύλης. Το δεδικασμένο κατά τον ΚΠολΔ. 2007. σελ. 699 επ. Κράνης σε Ερμ. ΚΠολΔ 2 Κεραμέως-Κονδύλη-Νίκα. άρθρο 695 αρ. 1). Λόγο κάμψης του δεδικασμένου αποτελεί η μεταβολή των συνθηκών υπό την έννοια του άρθρου 696 § 3 ΚΠολΔ και δικαιολογεί νέα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, όταν η αρχική αίτηση είναι απορριπτική.
Μεταβολή των πραγμάτων υπό την έννοια του άρθρου 696 § 3 ΚΠολΔ υπάρχει, όταν μετά τη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων συνέβησαν κρίσιμα για την επανεκτίμηση της υπόθεσης γεγονότα ή έγιναν γνωστά προϋπάρχοντα γεγονότα ή αποδεικτικά μέσα, τα οποία από συγγνωστή αδυναμία ή άλλη εύλογη αιτία δεν μπόρεσαν να τα επικαλεστούν οι διάδικοι.
Ως νέα στοιχεία νοούνται όχι μόνο τα πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της αίτησης, αλλά και εκείνα που προϋπήρχαν, απλώς δε μετά τη συζήτηση αποκαλύφτηκαν, και γενικώς όλα όσα δεν τέθηκαν υπό την κρίση του δικαστηρίου από ανυπαίτια συμπεριφορά του διαδίκου τα οποία αν είχαν τεθεί υπόψη του θα εμφάνιζαν διαφορετική πραγματική κατάσταση και θα απέληγαν σε διαφορετική κρίση.
Αντίθετα, δεν θεωρούνται νέα στοιχεία, αφού δεν συνιστούν μεταβολή των πραγμάτων που να δικαιολογούν την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της απόφασης οι νομικές ή πραγματικές πλημμέλειες της απόφασης δηλ. η κακή ή εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων που τέθηκαν υπόψη του δικαστή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και η προσαγωγή για πρώτη φορά νέων αποδεικτικών μέσων, λ.χ. μαρτύρων για πραγματικά γεγονότα που προϋπήρχαν της εκδίκασης της αίτησης ενώπιον του δικαστή, εκτός αν πρόκειται για αποδεικτικά στοιχεία (έγγραφα κ.λπ.) των ίδιων πραγμάτων, των οποίων όμως στοιχείων ο αιτών έλαβε γνώση μετά την έκδοση της απόφασης ή είχε και προηγούμενη γνώση τούτων, πλην όμως δεν μπορούσε να προσαγάγει αυτά από δικαιολογημένη αιτία λ.χ. από λόγους ανώτερης βίας ή πρόκειται για αποδεικτικά στοιχεία που ανάγονται στο κύρος και την αποδεικτική αξία των στοιχείων πάνω στα οποία τα δικαστήριο στήριξε την κρίση του για την έκδοση της απόφασης, της οποίας ζητείται ή ανάκληση. (Μαργαρίτης ΕρμΚΠολΔ. άρθρο 696 αρ. 13-15. Κρανης ό.π. άρθρο 696 αρ. 8). Πηγή: 14/2022 ΜΠΡ ΣΥΡΟΥ (ΑΣΦ)
Ναταλία Κ. Νεραντζάκη, Δικηγόρος