Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623 και 624 του Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι μεταξύ των ουσιαστικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων, με τη συνδρομή των οποίων μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι αφενός μεν η αίτηση του οφειλέτη από ορισμένη έννομη σχέση και αφετέρου η απαίτηση τούτου καθώς και το ποσό της να αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με συνδυασμό τέτοιων εγγράφων, που επισυνάπτονται στην αίτηση [1]. Στην έννοια του δημόσιου εγγράφου περιλαμβάνεται και η τελεσίδικη δικαστική απόφαση, που αναγνωρίζει την απαίτηση ή το οφειλόμενο ποσό, η οποία εκδόθηκε σε άλλη δίκη επί αγωγής του ζητούντος την έκδοση της διαταγής πληρωμής κατά του καθ’ ου πρόκειται να εκδοθεί αυτή. Έτσι, εκείνος που πέτυχε να εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση υπέρ αυτού, η οποία αναγνωρίζει τη χρηματική απαίτηση και αποτελεί δεδικασμένο στις μεταξύ αυτού και του αντιδίκου του σχέσεις (άρθρο 321, 325 αρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), ως προς την ύπαρξη της διαγνωσθείσας απαίτησης, μπορεί, προκειμένου να αποκτήσει τίτλο εκτελεστό για την αναγνωρισθείσα τελεσιδίκως απαίτησή του, να ζητήσει να εκδοθεί υπέρ αυτού διαταγή πληρωμής, κατά τη διαδικασία των άρθρων 623 επ. του Κ.Πολ.Δ.

Η διαταγή πληρωμής, η οποία, όπως προαναφέρεται, αποτελεί αυτοδύναμο τίτλο εκτελεστό και όχι δικαστική απόφαση, ώστε να παρίσταται ανάγκη πλήρους αιτιολογίας αυτής, αρκεί, κατ’ άρθρο 630 του Κ.Πολ.Δ., να περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, έστω και συνοπτικά το γενεσιουργό λόγο της απαίτησης, κατά τρόπο που αυτή, απλώς, να εξατομικεύεται και να μην προκύπτει αμφιβολία για την ταυτότητά της [2]. Επομένως, επί διαταγής πληρωμής, με την οποία ο οφειλέτης διατάσσεται να πληρώσει ορισμένο χρηματικό ποσό, αρκεί, για την πληρότητά της, να αναφέρεται σ’ αυτήν, έστω και συνοπτικά, η βέβαιη και εκκαθαρισμένη, κατ’ άρθρο 916 του Κ.Πολ.Δ., απαίτηση, από άποψη αντικειμένου, είδους και τρόπου γέννησής της και τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ύπαρξη της συγκεκριμένης οφειλής εκείνου, κατά του οποίου απευθύνεται η αίτηση καθώς και τα έγγραφα που την αποδεικνύουν.

Ο δανειστής, εξάλλου, ενόψει της διαθετικής αρχής που καθιερώνει το άρθρο 106 του ίδιου Κώδικα, δεν εμποδίζεται να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής για μέρος μόνον της χρηματικής απαίτησης που έχει κατά του οφειλέτη, όπως αυτή αποδεικνύεται από το υπ` αυτού προσκομιζόμενο έγγραφο ή για μέρος μόνον των οφειλόμενων τόκων [3]. Εκκαθαρισμένη, εξάλλου, είναι η απαίτηση του τίτλου, αν μπορεί να καθοριστεί κατά ποσό με απλό μαθηματικό υπολογισμό ή σύμφωνα με τα περιλαμβανόμενα στον τίτλο στοιχεία, όπως, όταν υπάρχει καταδίκη σε τόκους ορισμένου κεφαλαίου, των οποίων η έναρξη και το ποσοστό ορίζεται στον τίτλο ή από το νόμο [4].

Άννα Ρεγκούτα, Δικηγόρος

e-mail: [email protected]

[1] ίδετε Α.Π. 1347/2011, Α.Π. 448/2006 δημοσιευμένες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[2] ίδετε Α.Π. 1094/2006 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[3] ίδετε Α.Π. 1512/2006 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ

[4] ίδετε Α.Π. 1885/2022 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ