Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 68 του ΚΠολΔ, δικαστική προστασία έχει δικαίωμα να ζητήσει όποιος έχει άμεσο έννομο συμφέρον.

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι ενεργητικά μεν νομιμοποιείται να ζητήσει έννομη προστασία εκείνος που ισχυρίζεται ότι είναι δικαιούχος του επίδικου δικαιώματος, παθητικά δε εκείνος, που κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος μετέχει στην επίδικη έννομη σχέση (Κ. Μπέης: ΠολΔικ, υπό το άρθρο 68, σελ. 360).

Τα θεμελιωτικά στοιχεία της νομιμοποίησης (ενεργητικής και παθητικής) πρέπει να αναγράφονται στο δικόγραφο της αγωγής, ώστε να προκύπτει ο σύνδεσμος του ενάγοντος και του εναγομένου προς την επίδικη έννομη σχέση, η δε παράλειψη αναφοράς των παραπάνω στοιχείων, έχει ως συνέπεια το απαράδεκτο του δικογράφου της αγωγής. Επομένως, για τη νομιμοποίηση, αρκεί ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης, χωρίς κατ’ αρχάς να ασκεί επιρροή αν ο ισχυρισμός αυτός είναι αληθής.

Η από τον εναγόμενο αμφισβήτηση των επικαλούμενων από τον ενάγοντα θεμελιωτικών της νομιμοποίησης πραγματικών περιστατικών, συνιστά, όχι ένσταση ελλείψεως νομιμοποίησης, αλλά άρνηση της βάσης της αγωγής, του ενάγοντος επομένως φέροντος του σχετικού προς τούτο βάρος απόδειξης, με συνέπεια και σε περίπτωση που δεν αποδείξει τον περί νομιμοποίησης ισχυρισμό, την απόρριψη της αγωγής για έλλειψη (ενεργητική ή παθητικής) νομιμοποίησης (ΕφΑΘ 5685/1999, ΕλλΔνη 41.526).

Ναταλία Κ. Νεραντζάκη, Δικηγόρος

Email: www.efotopoulou.gr