Κατά το άρθρο 529 παρ. 1 εδάφ. α΄ ΚΠολΔ, στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων, κατά, δε, την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο μπορεί να αποκρούσει τα αποδεικτικά μέσα που προσάγονται πρώτη φορά σε αυτό ως απαράδεκτα, αν κατά την κρίση του ο διάδικος δεν τα είχε προσκομίσει στην πρωτόδικη δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια.

Με τις διατάξεις αυτές, εισάγεται ο δικονομικός κανόνας, ότι στην κατ’ έφεση δίκη είναι επιτρεπτή η επίκληση και προσκομιδή νέων αποδεικτικών μέσων, παρέχεται, όμως, στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, η εξουσία να αποκρούσει ως απαράδεκτα τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία προσκομίζονται για πρώτη φορά σε αυτό, αν, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, ο διάδικος δεν τα προσκόμισε στην πρωτοβάθμια δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια.

Τα αποδεικτικά αυτά μέσα είναι παραδεκτά στην κατ’ έφεση δίκη, αν η νόμιμη επίκληση και προσκομιδή τους, γίνει με τις ενώπιον του εφετείου υποβληθείσες προτάσεις των διαδίκων (ΑΠ 374/2019, ΑΠ 284/2018, ΑΠ 315/2015).

Ως νέα αποδεικτικά μέσα κατά την έννοια της αμέσως πιο πάνω διάταξης, θεωρούνται, είτε αυτά που δεν υποβλήθηκαν καθόλου πρωτοδίκως, είτε εκείνα που υποβλήθηκαν μεν πρωτοδίκως, αλλά απαραδέκτως, όπως λ.χ. εκπρόθεσμα ή χωρίς επίκληση ή χωρίς νόμιμη σήμανση κ.λπ., είναι δε αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αποφάνθηκε ρητά για το απαράδεκτο των εν λόγω αποδεικτικών μέσων ή αντιπαρήλθε σιωπηρά το τελευταίο και έλαβε αυτά υπόψη του (ΑΠ 988/2021, ΑΠ 308/2020).

Επομένως, δεν συντρέχει περίπτωση απαράδεκτης λήψης εγγράφων από το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, προκειμένου περί εγγράφων που είχαν προσκομιστεί απαραδέκτως στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, μετά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διάρκεια της προθεσμίας προσθήκης – αντίκρουσης, χωρίς να συντρέχουν οι κατά νόμο προϋποθέσεις του επιτρεπτού της καθυστερημένης προσκομιδής και επίκλησης αυτών (ΑΠ 988/2021, ΑΠ 308/2020).

Ακολουθώντας τις ανωτέρω σκέψεις, ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1017/2022 απόφασή του έκρινε ότι: «Στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων με το δεύτερο λόγο της αίτησης αναίρεσης, προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση την από το άρθρο 559 αρ. 11 περ. α΄ ΚΠολΔ πλημμέλεια, με την αιτίαση ότι το Εφετείο, προκειμένου να καταλήξει στο αποδεικτικό του πόρισμα, απαραδέκτως έλαβε υπόψη, ως νέο αποδεικτικό μέσο, την προσκομιζόμενη από τον εκκαλούντα από 7-3-2016 εκτύπωση, που αφορά την επικαλούμενη στην αγωγή ανάρτηση, στην ιστοσελίδα www…., η οποία, όμως, δεν ήταν νέο αποδεικτικό μέσο, αφού είχε προσκομιστεί απαραδέκτως στην πρωτοβάθμια δίκη με την προσθήκη των προτάσεών του. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, καθόσον σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην προηγούμενη νομική σκέψη, στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσκομιδή νέων αποδεικτικών μέσων εκ μέρους του προσκομίζοντος αυτά διαδίκου, τέτοιο δε (νέο αποδεικτικό μέσο) είναι και το άνω έγγραφο, το οποίο, προσκομίσθηκε απαραδέκτως στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο στην προθεσμία της προσθήκης και ως εκ τούτου το εν λόγω έγγραφο παραδεκτά λήφθηκε υπόψη από το εφετείο».

Αγγελική Πολυδώρου, Δικηγόρος

e-mail: [email protected]