Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 260 ΑΚ η παραγραφή διακόπτεται όταν ο υπόχρεος αναγνωρίσει την αξίωση με οποιοδήποτε τρόπο. Με την υπόψη διάταξη προβλέπεται η αναγνώριση της αξίωσης από τον υπόχρεο πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής και στη διάρκεια της αναστολής, ως εξώδικος τρόπος (ο μόνος) διακοπής της παραγραφής. Για το διακοπτικό αποτέλεσμα της παραγραφής, με τον προβλεπόμενο από τη διάταξη, οποιοδήποτε τρόπο αναγνώρισης της αξίωσης, αρκεί οποιαδήποτε ενέργεια και συμπεριφορά του οφειλέτη απέναντι στο δανειστή, από την οποία προκύπτει ότι ο οφειλέτης, βρισκόμενος σε πλήρη επίγνωση της αξίωσης του δανειστή, θεωρεί ότι αυτή υπάρχει, ώστε να μην είναι αναγκαία η άσκηση της σχετικής αγωγής. Με την έννοια αυτή, δεν ερευνάται αν η ανωτέρω ενέργεια έχει δικαιοπρακτικό χαρακτήρα, ως εκφράζουσα τη βούληση του οφειλέτη που να κατευθύνεται στην παραγωγή ορισμένου έννομου αποτελέσματος, ούτε αν συνιστά συμβατική ή μονομερή αναγνώριση του χρέους (ΑΚ 873). Η ενέργεια αυτή δεν απαιτείται να υποβληθεί σε ορισμένο τύπο, ακόμα και αν συνίσταται σε δήλωση που απορρέει από σύμβαση, για την οποία απαιτείται η τήρηση τύπου, γιατί η αναγνωριστική της υποχρέωσης, που απορρέει από την κύρια σύμβαση, νέα σύμβαση, δεν αποτελεί τροποποιητική της κύριας, αλλ’ αυτοτελή αναγνωριστική σύμβαση η οποία δεν εντάσσεται στην ΑΚ 164. Στην προκείμενη περίπτωση δεν πρόκειται για αναγνώριση χρέους, που είναι γενεσιουργός λόγος ενοχής (ΑΚ 873) και συνεπώς η δήλωση δεν έχει δικαιοπρατικό χαρακτήρα και δεν απαιτείται έγγραφος ή οποισδήποτε άλλος τύπος. Η κατά τα άνω αναγνώριση πρέπει να γίνει πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής για να επέλθει το διακοπτικό αποτέλεσμα, αλλιώς αν  γίνει μετά έχει άλλες συνέπειες και για την εγκυρότητα της απαιτείται έγγραφος τύπος και αποδοχή από το δανειστή (272 παρ. 2 εδ. β΄ ΑΚ). Δεν χρειάζεται να γίνει δεκτή από το δανειστή, ούτε να μνημονεύει τον παραγωγικό λόγο ή το ποσό της αξίωσης. Επέρχεται η διακοπή ακόμα και αν δεν έγινε με σκοπό να αναληφθεί η υποχρέωση. Η αναγνωριστική ενέργεια, η οποία μπορεί να είναι και προφορική, πρέπει να προέρχεται από τον οφειλέτη, ενώ όταν προέρχεται από τρίτο, ενέχει αναγνώριση, αν ο τρίτος ενεργεί ως αντιπρόσωπος του οφειλέτη ή αν έγινε με την έγκριση του τελευταίου. [1]

Άννα Ρεγκούτα, Δικηγόρος

e-mail: [email protected]

[1] Ίδετε Βαρθρακοκοίλη, αρ. 260 σε ΕρμΑΚ, τόμος Α΄ σελ. 1057 – 1058 παρ. 4 με εκεί παραπομπές