Κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 115 παρ. 5 και 121 παρ. 2 του ΚΔιοικΔικ, σε περίπτωση που ασκηθεί κοινό ένδικο βοήθημα για το οποίο δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις ομοδικίας, υπάρχει η δυνατότητα των μη ομοδίκων διαδίκων να ασκήσουν πριν από την επ’ ακροατηρίου συζήτηση του βοηθήματος αυτού, κατά χωρισμό δικογράφου, αυτοτελές ένδικο βοήθημα, το οποίο θεωρείται ότι ασκήθηκε κατά τον χρόνο άσκησης του κοινού αρχικού δικογράφου (ΣτΕ 138/93 ΔΔικ 1993/1194). Εξάλλου, τα αποτελέσματα του χωρισμού του κοινού δικογράφου επέρχονται και όταν μερικοί ομόδικοι ή μη διάδικοι ασκήσουν ως την πρώτη συζήτηση, κατά χωρισμό του δικογράφου αυτού, αυτοτελές ένδικο βοήθημα, χωρίς να είναι απαραίτητο όλοι οι αναφερομένοι στο κοινό δικόγραφο να ασκήσουν ξεχωριστά ένδικα βοηθήματα. Στην περίπτωση αυτή το κοινό δικόγραφο εκδικάζεται ως προς τους εναπομείναντες μετά τον χωρισμό διαδίκους, ενώ ως προς τους υπόλοιπους (χωρισθέντες) διαδίκους γίνεται αναφορά στην απόφαση ότι το ένδικο βοήθημα δεν εισάγεται προς συζήτηση λόγω χωρισμού (ΣτΕ 1980/2005 Ολομ.) Τα ίδια ισχύουν αναλόγως και για τη συνάφεια, σύμφωνα με το άρθρο 122 παρ. 6 του ΚΔιοικΔικ (Bλ. Βλαδίμηρος Δ. Μωυσίδης, Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, κατ’ άρθρο Ερμηνεία – Νομολογία, σελ. 728).

Αγγελική Λιγοψυχάκη, δικηγόρος

email: [email protected]